Skip to main content

Pagar Oh Pagar...

Tengah migrain, letih balik kerja, turun kereta nak buka pagar sekali aku pelik. Lain macam saja pagar aku ni. Bila aku cucuh kunci buka mangga dan selak kunci stuck!! Ketat. Ah sudah. Bila aku belek-belek dalam skala besar, terbeliak anak mata aku! Pagar aku kemik. Sapa pula yang langgar ni!!!!!! Errgghhh!!!

Dengan keadaan yang kemarahan mencanak-canak naik ke kepala, aku goncang sekuat hati pagar tu baru boleh tolak pintu pagar tu. Masuk garaj dan park, terus amik beberapa gambar dan send WA ke en suami.

Tiba-tiba akak sebelah yang jual burger sebelah rumah gamit aku. "Dik..dik.. tadi ada orang beli burger. Perempuan bawa anak. Baru sampai nak park motor, anak dia p press throttle, terbang terus langgar pagar rumah adik. Nasib tak masuk ke longkang. Akak tak kenal siapa. Dia nak jumpa adik, adik belum balik kerja.."  Aku blur. Hurmm...

Aku masuk rumah dengan hati yang sebal. Pening. Blur. Keliru. Sampai ke malam aku tunggu kot-kot si pelanggar pagar aku tampil. Bukan nak minta duit atau apa. Sekadar adab sebagai orang Islam dan Melayu. Datang minta MAAF. Bukan aku keji dan kejam sangat tak kesian dia anak beranak nyaris masuk longkang rumah aku. Tapi kau tau adab tak? Tahu tak bila buat salah p minta maaf.

Ok, aku emosi. Dahlah pagar tu tak seberapa. Mahal tidak. Murah pun tidak. Tapi janganlah sampai hati pelakukan dia sebegitu rupa. Buruk-buruk pagar tu berjasa nak dekat setahun sebagai pagar rumah aku. Jangan nanti ada yang kata, alah pagar je pun... Kau tau berapa aku berhabis untuk pagar dan rumah tu? Hurmm..  Bila kau ada rumah sendiri dan keluar duit sendiri, baru kau tahu macam mana rasa bila pagar rumah kau kene hempok.

Ok bai...






Comments

Popular posts from this blog

Dalam Kenangan | Dr. Rasmani Md Zin

Sabtu 6/6/2020 jam 430 petang, dapat whatsapp dari group family. Paklang pengsan di klinik. Dalam hati aku mesti paklang letih bertugas. Kurang rehat barangkali.  Aku cuba call Nabiha. Panggilan tak berjawab. Aku call pula Arif. Arif jawab panggilan sambil tersedu. Lain macam ni. Dia cakap tunggu doktor cek. Paklang masih  belum sedarkan diri lagi. Allah.. aku dah tak sedap hati. Aku pesan apa-apa nanti update dalam group family Semenyih. Nabiha return call semula. "Kakly..." dia menangis kuat.. Aku sabarkan dia. Pulse paklang dah tak ada. Tunggu official dari doktor". Aku diam. Tak mungkin. Aku berharap doktor akan cuba yang terbaik untuk sedarkan paklang.  Aku call mak . "Mak, paklang pengsan kat klinik. Dah dibawa ke HUKM". Aku cuba ringkaskan info.  Mak dah tak tentu arah. Allah..allah dengar mak mengucap. Aku cakap tunggu berita dari Arif, Mak kata ok. Mak tunggu. Jam 500 petang, Arif update di group family Semenyih. "Assalam, dukacita dimaklu

Tiada Lagi

08.12.2014 - 08.05.2015 Genap 5 bulan pemergian atok yang disayangi. Hingga kini, aku masih terasa kehilangan atok. Di sudut katil, masih tercari-cari bayang atok berbaring menanti anak cucu pulang balik ke kampung. Masih terngiang-ngiang dia riuh memanggil anak cucu. Sedari kecil kami anak cucu dibesarkan dengan kasih sayang atok. Walaupun dia 'garang', tapi atok tetap manjakan anak cucu dia. Nak apa, minta saja, pasti dia tunaikan. Kaki tua yang sering bengkak, tetap diteruskan mengayuh basikal ke Pekan Semenyih semata mencari apa yang kami mahu. Asal anak cucu gembira dan tetap di depan mata. Ya, hingga ke saat ini, anak cucu atok rindukan atok. Semoga atok ditempatkan dikalangan insan-insan yang beramal soleh. Alfatihah untuk allahyarham Sulaiman Bin Deli.

0ffiallly engaged..♥‿♥

~aku bahagia~ ♥‿♥ aku gembira.. ♥‿♥ gadis manis yg manja ♥‿♥  dari kekasih kepada kekasih ~Norezuwan ♥♥ Yusmalaily~